In montmartre staat een huisje Daarboven op de heuveltop Met vier kleine vensterraampjes En een deurtje nooit op slot Alles hangt zowat aan flarden Want is al oud en grijs Maar door 't raam van de mansarde Zie je heel de stad parijs Heel wat schilders heel wat dichters Hebben daar destijds gewoond En er 's avonds met hun vrienden Zeker van succes gedroomd Zij die daar vaak samenzaten Waren toen nog niet beroemd Sindsdien werden heel wat straatjes Uit de buurt naar hen genoemd In montmartre staat een huisje Daar hoog op de heuveltop Met vier kleine vensterraampjes En een deurtje nooit op slot Niets voor mij heeft zoveel charme Ook al is het oud en grijs Dan dat huisje in montmartre Op de heuvel van parijs Dan dat huisje in montmartre Op de heuvel van parijs