بذار ببینم دوات جوهر داره بله ، خوب همه چیز میزونه سُر میخورم از شکافِ ماه نقره فام تر از ستاره ها ز گهواره تا گور از کجا شروع کنم من کجا شروع کنم رو کنم به کجا ناکجا زمین زرد خورشید آبیِ ناخدا به خدا بهم بگو تا غروب کنه مجهولِ جهلم من چی ام که چیستانم کی ام که کیستانم دانم سمساره این سازه معماره این سازه ولی توو جسمِ چی میشم مهمون چی ام که چیستانم کی ام که کیستانم سمساره این سازه معماره این سازه ولی توو جسمِ چی میشم مهمون مادری ام احساسه مثل ترس شادی خشم خال کوبیده رو پیشونیِ حیا چادرِ سیاهشو کشیده به لب میگه حجاب نداره جنسیت نه پارچه نه آرمان نه مهریه است دستشو میکشه به سرم اگه هم عشقی هست که گرفتم اگه هم نه که نسیه است بِهش میگم نمیدونم کی ام چی ام؟ دیرم دورم زود یا نزدیک میام میرم خوب یا بدی دیدی حلال کن بفهمم میام میگم به خدا مبتدای منتها انتهای ابتدا آدمیزادی ام که به محیط کرده اقتدا یه مادر مادرِ تمامِ بچه هاست اینو از حرکت گهواره تا تکونای تابوت که رو دست میبرنم میگم فقط هیچوقت نفهمیدم کی ام ، هیچوقت من چی ام که چیستانم کی ام که کیستانم دانم سمساره این سازه معماره این سازه ولی توو جسمِ چی میشم مهمون چی ام که چیستانم کی ام که کیستانم دانم سمساره این سازه معماره این سازه ولی توو جسمِ چی میشم مهمون زمین داره کجا میبرتم مامان ، چی پُرم کرده؟