دورم أ خونه خیلی قده مجنون تا لیلی قد جاده ابریشمی که شد زیر پام به چه زبری همه پیدان و ما غیبیم همه آشنان و ما غیریم خود ندانیم که سریم ورده ساحره سحریم کیستیم چیستیم ایرونی و خیابونی زیستیم کلماتو آینه کاری کردیم و دیدیم بازتابِ هیچی شهر فرشِ ماشینی من وجودم قالی کرمونه بگو زمان پوست بندازه تاریخ بدمه توو شیپورش گرچه دوم أ خونه مجنون بخشی أ مجنونه مشرقی سر به زیرم که به نرسیدن مدیونه