بکشین آتیش زیر من واستون رپو تف کنم
خیلیا آرزوشونه توقف کنم
تقریبا بیش ترین کسایی که دوسشون داشتم
باعث پسرویم شدن
خواستم قد علم کنم زدن زیر پام
گفتم وقت تلف کنم اما سرپام
من متاسفم بابت خوی خشمگین غولم میدونم خوشت نمیاد
اما به جاش
دادتم نجات
از هرچی بود توی راهم هر از گاهی ام آماده بوده ساکم
گفت فرار کردی ؟
گفتم جوابتو بدم خوشت نمیاد
بندا بسته تق صدای در رو ضرب ادامه دادم ادامه دادم تا زمانش بیاد
با طمانینه مث سیاه وقت شکار میگن
جنگ که بشه دستای کوچیک نمیاد به کار اما
باید ترسید از مشتی که توش قلمه تا روزیکه خون از لای انگشتام بیاد
تا می رسن بهم با چشای باز می گن چجوری ؟
چند تا شیفت باختنه خرج بردن تو این گرونی ؟
من اگه رای بدم هستم من اگه رای بدم اثر گذاشتم
نه بریز توهمو تو گونی
مسخرست من بخونم با کینه و ترس وقتی همه تو کد خودشون می زنن پرسه
این بازی عمرش یه دسته پس یا تا تهتو بذار
یا برو منزل
نبند کتابتو واسه یه فصلش
خلاف درد یه کم صبره نه خوشی بدون وقفه
مسخرست
ما چتیم مملکت کره ست
آسمون خداست واسه مردم آبی پرست
من حال نمیکنم هیچ جای بیت بره خالی
چون پره حرفه گلوگاهی که سالها فشارش دادین
پس تا می رسن بهم با چشای باز انگار شدن خفه
همه رییس و وزیر به زور خایه مالی
خیالی نیس من قصه می گم بزنه آفتاب سیلی
باد از باد لای موهام سبقت گیری
می کنه مث آتیش که توی نیزار شعله می کنه
مث روزایی که می زدم چرخ بیخود هی
بر نمیاد از دستم چیزی ندارم از دست بدم
جز همین سیاهی که می پاشه رو کاغذ هر شب
جز همین کلمات جادویی که شاید خامم هستن من توی خواب هم اصلا
به خیال مصرف نمیرم بهشتی که دست ساز توِ مث آمازونه رو زمین پس مال خودت
مث چشای پدرم توام باغای سبزه
نمیخوام برم جاییکه به هیچ وجه بشه کرد وصفش
تا می رسن بهم با چشای باز می گن چجوری ؟
چند تا شیفت باختنه خرج بردن تو این گرونی ؟
من اگه رای بدم هستم من اگه رای بدم اثر گذاشتم
نه بریز توهمو تو گونی