Το μερτικό μου απ'τη χαρά, μου'το χουν πάρει άλλοι, γιατί είχα χέρια καθαρά και μια καρδιά μεγάλη, γιατί είχα χέρια καθαρά και μια καρδιά μεγάλη.
Θεέ μου τη δεύτερη φορά που θα'ρθω για να ζήσω, όσο η καρδιά κι αν λαχταρά, δε θα ξαναγαπήσω.
Όσο η καρδιά κι αν λαχταρά, δε θα ξαναγαπήσω.
Σαν θαλλασόδαρτο σκαρί, σαν βράχος ριμαγμένος, ήρθα σαν ξένος στη ζωή και ξαναφεύγω ξένος.
Ήρθα σαν ξένος στη ζωή και ξαναφεύγω ξένος.
Θεέ μου τη δεύτερη φορά που θα'ρθω για να ζήσω, όσο η καρδιά κι αν λαχταρά, δε θα ξαναγαπήσω.
Όσο η καρδιά κι αν λαχταρά, δε θα ξαναγαπήσω. Μυστήριο κατάντησες για μένα,
και τα'χω αγαπούλα μου χαμένα,
και το σφυγμό σου να'βρω δεν μπορώ,
γι'αυτό με τυρρανάς τόσο καιρό.
Άλλα μου λεν τα μάτια σου και άλλα η καρδιά σου, άλλα μου λεν τα χάδια σου και άλλα τα φιλιά σου.
Μαζί μου παίζεις θέατρο αράμπα, μια τέτοια κωμωδία δεν ξανάδα.
Παράξενα στα μάτια με κοιτάς μα ούτε εσύ δεν ξέρεις τι ζητάς.
Άλλα μου λεν τα μάτια σου και άλλα η καρδιά σου, άλλα μου λεν τα χάδια σου και άλλα τα φιλιά σου.
Κάτω απ'το πουκάμισο μου η καρδιά μου σβήνει,
κι αν το σφάλμα είναι δικό μου δείξε καλοσύνη,
ζήσαμε στιγμές ωραίες,
έχουμε αναμνήσεις,
είναι κρίμα για ένα σφάλμα
όλα να τα σβήσεις.
Κάτω απ'το πουκάμισο μου η καρδιά μου σβήνει,
κι αν το σφάλμα είναι δικό μου δείξε καλοσύνη.
Πρώτη μου φορά που κλαίω
μα και τελευταία,
γιατί ξέρω ότι φταίω
που έζησα λαθραία.
Να χωρίσουμε είναι κρίμα,
έγκλημα μεγάλο,
να'σαι εσύ το ένα βήμα,
να'μαι εγώ το άλλο.