Bir gün inanan bir kız arkadaşım bir rüya görüyor;
çok huzursuz uyanıyor.
Ondan sonra rüyaları iyi yorumladığı düşünülen birisine gidip
Anlatıyor. O buna diyor:
"Senin hayatında inançsız biri var ve işin kötüsü o kişi böyle
Inançsız ölecek." Kızın hepten tadı kaçıyor.
Çünkü onun hayatındaki tek inançsız insan benim.
Çok zaman oldu ben kaybedeli seni
O sıralar yaşamıştım 16 senemi
Uymakta zorlandım bazı kurallara
Kargaşada yalnızdım tatlı bir suratla
Geceleri dalamazdım uykuya sabah edip öyle giderdim okula
Derlerdi bana deli
Bilirsin bazen hayat olur acımasız
Düşürür birçoğumuzu pozisyona acınası
Seslendim sana çok Türkçe
Adını ağzıma aldım hep yarattığından ürktükçe
Ama sen duymadım ya da dedin hayır
Bilemedim o halde sen neden vardın
Reddettim bende iyi kötü diye düşünmeme gerek yoktu
Verecektim zarar ölümüne
Hissetmeye başladım kocaman bir boşluk
Bu kez kendime sordum neye koştuk
(Işin garibi ney biliyor musun?
İnsanlar böyle olduğumu fark ettiklerinde ilk yaptıkları beni
Aşağılar gibi bakmaları oluyor(*).
Ee onlarınki inançlarıyla kendileri arasında ama benimkisi nedense
Her seferlerinde benle onlar arasında.
Saçmalık bu da benim kendimle ilgili bir şey.)
Bilmiyorum şimdi durum daha iyi mi?
Aslına bakarsan sana bir şey diyeyim mi?
Aklıma gelmiyorsun çoğu zaman ama
Kolumdaki soru işareti hatırlatır seni bana
Korkarım herhangi bir şeye doğru demeye
Çünkü değildir o da başka birine göre
Kim haklı bilmem ama istisnasız
Herkes yanılıyor doğruyum diyen haksız
Ortadayım ben seçemedim tarafımı
Kabullenemiyorum beni yakacak o yaratanı
İstediğini yaparsam verecek büyük ödül
Hayır dersem hep acı ateşlere gömüp
Seviyorsan beni eğer senin bir parçansam
Koşulsuz olmalı ruhum hep kalacaksa
Eğer dedikleri doğruysa sen buysan
Zaten imkansız beni duyman
(Bir de ne var biliyor musun?
Bazı inanan insanlar sırf ben inanmıyorum diye kötü biri olmak
Zorundaymışım gibi davranıyorlar bana sanki hiçbir erdeme sahip
Olamazmışım sanki bütün iyiliğin kaynağı inançmış gibi.
Yok öyle bir şey insanlara kötülük yapmamak için haklarında kötü
şeyler düşünmemek için inanca ihtiyacım yok. Yine iyi biri olabilirim.
Çünkü inanç temelinde diğer tarafla ilgili olan bir şey o da
Varsa; bu dünyayı o kadar bağlamıyor. En azından benim için böyle)
-Uçmak, bir martının en doğal hakkı. Özgürlük onun doğasında var.
Ve bu özgürlüğü engelleyecek ne varsa; gelenekler,
Batıl inançlar ya da herhangi bir şekilde
Sınırlamalar tümü bir kenara bırakılmalıdır.
"Bu sürünün yasası bile olsa kenara bırakılmalı mı?
" Diye bir ses yükseldi kalabalıktan.
"En doğru yasa bizi özgürlüğe götürecek
Olandır." Dedi Jonathan. "Başka hiç bir şey değil."