Bu dandik hayatımız emirlerle, emrivakilerle
Dolu üniformalı mutsuz abilerle
Onlar da aynı bizim gibi istemediği işi
Yapmak zorundalar ve bitişi olur istifası
İstemeden boyun eğecek
Hiyerarşi çok net sivil hayatta yok rap bundan kaçış var
Kulaklığımı çıkartınca Hip Hop kalmak için
Elimde Flow Magazine taşıca'm
Sormuyorlar bile "ne seversin?"
Fix bi' cevap bekleniyo': "Emredersin"
Köle olduk her yaşta aynı kıyafet ayrı isimlerle
Sonra Türkiye'de stil nerde?
Kompleksli yönetici heves yok edici
Neşe bile bırakmıyo' Sok'ca'm pilot kalemimi
Gözüne, dice'm "Benle konuşurken sözüne
Dikkat et yoksa ihtiyacın ol'cak özüre"
Açması gerek birilerinin bu yolu
Kaçtığım yeter artık böyle gelsin sonum
Sonuma kadar bu çabam (Neden ben?)
Açması gerek birilerinin bu yolu
Sonuma kadar bu çabam (Neden ben?)
Kaçtığım yeter artık böyle gelsin sonum
Kestim bi' ton ahkam pazartesi tıraş olup
Takım giyip staj yap'ca'm
İstemediğim bi' şey, olmadığım biri gibi
Davranıp takdir topla'ca'm; bu iyi mi ki?
O salak moda gir direk stres altındasın
Antidepresan işe yaramı'cak farkındayım
Içip gitmeli ya da söylemeli sikim seni
Bi' de şu var um'runda değilsin ki kimsenin
Mutsuzum yardım etcek bi' insan
Bulabilsem yapış'ca'm yakasına
Isyan ve nefret ediyom dicem
Ezmek istiyo' beni üst kademe lavuk eblek pis herif
Götüm yerse çıkarıp ceketimi
Sarılıp boğazına tek elimle peki diyim
"Çok mu güveniyo'n kendine?
Lavuk ayakkabım yüzüne değmeden şimdi git çabuk"
Açması gerek birilerinin bu yolu
Kaçtığım yeter artık böyle gelsin sonum
Sonuma kadar bu çabam (Neden ben?)
Açması gerek birilerinin bu yolu
Sonuma kadar bu çabam (Neden ben?)
Kaçtığım yeter artık böyle gelsin sonum