Fahişelik mesleğiydi Ama o da bir can taşıyordu Sermayesi vücudu Dünyada en son umudu Fahişe dediler köşeye ittiler Doğmadan öldüler her zaman Düşer bir damla yaş gözlerinden her an Karanlık kuytularda Fahişe ♪ Akıp giden zamanın Savurduğu insanlar gibi Bunalımlı yaşamın Parçası oldu fahişe Fahişe Boy bir yetmiş Yaş yirmi beş Doksan atmış doksan beş ♪ Çaresiz ve umutsuz Fahişe çok, çok mutsuz Zorla girilen bu yoldan Çıkmak da çok zor kuşkusuz Fahişe Boy bir yetmiş Yaş yirmi beş Doksan atmış doksan beş