Yollarda gözüm yoktu, inan Penceredeysem içimdeki sardunyadan – yalan Tomurcuklandım resmen çiçekler gibi Bu da beklemenin belki tek güzelliği Şimdi heyecandan, ah, ağlayacağım Senden önce saçların döndü köşeyi Demek böyle tekliyormuş insanın kalbi Küçük bir step dans belki, mutluluktan Merdiveni mi koşsam, pencereden mi uçsam? Hangi yol daha kısa? Sana, nihayet sana Dikildim kaldım karşında, farkındayım Galiba gözlerine bakmak için hayattayım Yüzünde derin dalgalar, ne güzel, adım gibi Yaşadığın tüm yıllar bana yollar sanki Çünkü buradasın şimdi Hiçbir çiçek güneşi boşuna beklemedi