Απ τον λαιμό μου δεν φεύγεις
Στον λαιμό μου τυλίγεται
Το ψεμα είναι η εύκολη λύση
Οταν το εγώ σου αμύνεται
Σε αυτό τον κόσμο θα παίζουμε
Σε αυτόν τον κόσμο μας κρίνετε
Απλα δώσμου το κίνητρο και δες πως απλα εξαφανίζεσαι λέει
Λιβας φυσάει και η πόλη βρωμάει
Είναι βάρος το κάθε λεπτό
Θέλω να φυγω
Πρεπει να αλλάξω πάμε να βγούμε μαζί από εδώ
Γαμω το σπίτι είμαι δειλός
Φτύνω σκοτάδι ψάχνω το φως
Εχω ένα σπίρτο έχω ένα γάτο
Γυρνα το κέρμα είμαι τυφλός
Μες στο μυαλό μου κατάδικος
Φοβίες χορεύουν στην πλάτη μου
Ασε και εσυ το σημάδι σου
Και ένα κολιέ στο μπουκάλι μου
Οι φίλοι μου είναι οι μόνοι που με κάνουν Να ξεχνιέμαι
Λέω ότι και αν γίνει δεν γαμιεται
Και δεν με πείθεις
Και δεν κουνιέμαι
Οσο φωνάζεις εγώ χασμουριέμαι
Μα τι σε νοιάζει ποιος είσαι ποιος
Εγώ απορώ ποιος είμαι ποιος
Γαλάζιος πάγος μέσα καπνός φλόγα στο μαυρο ρωτάνε πως
Παραισθήσεις ζω σε μια γυάλα με παραισθήσεις
Στις βραδινές μου περιπλανήσεις
Άσε με μόνο μου μην μιλήσεις ε
Παραισθήσεις ζω σε μια γυάλα με παραισθήσεις
Θέλω λίγα έλα δίπλα
Σε περιμένω για νέες πτήσεις
Ο Νίκος μου λέει να προσέχω τι κάνω γιατί εύκολα παρεξηγούμε
Το πως τους μιλάω το πως τους κοιτάω το πως τους γαμαω θα δούνε
Κουράστηκα να προασαρμοζομαι
Δεν λέω κάτι που δεν ζούμε
Συγγνώμη που δεν προσποιούμαι
Δεν κρύβω όσα θέλουν να βγουνε
Ρωτά με κάτι που θέλεις να μάθεις
Ίσως πάρεις εκείνο που ψάχνεις
Τα λόγια σου καίνε το δέρμα
Έλα πεισε με ότι υπάρχεις
Ακόμη διαλέγω τα λάθη
Ακόμη το χάνω στη πράξη
Ακόμη ανοίγομαι ανώφελα
Μα νιώθω στην πλάτη την μάχη
Έχω ένα πρόβλημα με ότι σκεφτώ
Θέλω απλά το μυαλό μου κενό
Γιατί είναι μέρες που βλέπω τα πάντα
Σαν έναν ατέρμονο μαύρο χορό
Έχω το κρύο αγαπήσει με νύχτα μεθύσει
Μεγάλωσα μέσα στο φως
Δεν ξέρω πως πρέπει να ζήσω
Ο χρόνος δεν είναι γιατρός
Είμαστε μπασταρδα κομπλεξικά ρε γαμιολη
Και κάθε κομμάτι κατάθεση
Κόβω την σκέψη μου με το χαρτί
Φτύνω πνευμονι σε κάθε ηχογράφηση
Ζω σε δυο πόλεις με μια ζωή
Βλέπω δυο χρώματα μαύρο και γκρι
Και να φοβάσαι την μέρα μαλακα
Που το λευκό θα αφήσω να βγει
Πριν να φυγω βγήκε φως
Πως να μου απαντήσεις
Ξημερώνει πιο νωρίς
Λαθη πως να κρύψεις
Κι είμαι φάντασμα στον δρόμο
Πρώτου καν ξυπνήσεις
Πριν να φύγεις μην ξεχάσεις
Να μου αφήσεις παραισθήσεις ε
Παραισθήσεις ζω σε μια γυάλα με παραισθήσεις
Στις βραδινές μου περιπλανήσεις
Άσε με μόνο μου μην μιλήσεις
Παραισθήσεις ζω σε μια γυάλα με παραισθήσεις
Θέλω λίγα έλα δίπλα
Σε περιμένω για νέες πτήσεις