Όσο πατάν το stop πατάω play
Δε πιάνεις τις κινήσεις μου πως ρέω
Βάλε replay
Το νου σου έι
Πρόσεχε τον ψεύτη πιο καλά απ' όλους τα λέει
Το φίδι δεν ακούγεται όταν σέρνεται δε κλαίει
Γύρω απ' τη γη γυρίζω μέχρι να την ζαλίσω
Θετικός αφού τ' αρνητικά έφερα στο ίσο
Τι γλυκά τα λες
Για να στο κλείσω με πίκρα θα στο γεμίσω
Φρενάρω το μυαλό μου τον καιρό ν' ακολουθήσω
Απ' τα αμάξι βγες Σπίτι μπες
Γράψε για όλα αυτά που λες
Ελεύθερο το πνεύμα σου άσε να πατήσει κορυφές
Αρχίζω σιγά σιγά σαν μήλο να σαπίζω
Να δείξω στο σκουλήκι πως την ζωή του
Την χρωστά σε 'μενα και να κάνει πίσω
Πίσω πάω στον χρόνο σου θυμίζω κάτι
Μη φεύγεις σαν το άτι
Στη σκηνή από κάτω θυμάμαι που 'σουν μικρός
Κι έπαιρνες μάτι
Κι εγώ το χασμουριόμουνα να διώξω την αγάπη
Για βετεράνους φίλους βγήκα έξω να πολεμήσω
Κι όχι να κλειστώ στην λίστα των mc' s σου
Δεν το αξίζω
Ηλία ρίξ' το άρρυθμο Τι καθιστό Τι ορθάδικο
Θα το κάνω το καμός σαν καημός μες σε σκυλάδικο Αιδώ
Σαν τα πουλιά όταν πλένω το μπαλκόνι
Να διώξω αυτή τη γλίτσα που 'ναι ροζ κάτω απ' τη πόλη
Ghostbusters Ρούφα τ' αυγό σου και φάε Clusters
Τρέχα να σωθείς ο Ταφ τρελάθηκε
Και σου πετάει γλάστρες
Ήταν προβλεπόμενο να πούμε ότι ήταν σκόπιμο
Να γράψω ένα κομμάτι μες στον δίσκο που να κράζω
Μα θέλω να μοιραστώ πως είναι διασκεδαστικό
Να προκαλώ mc' s και έξω απ' τα φαρδιά τους να τους βγάζω
Να τους βάζω μες στο μέτρο τι είναι να μην ξεχάσω
Θα το χάσω μ' όλα αυτά που ακούω
Πόσο κουφός να μοιάζω
Τι να πιάσω Τι να αφήσω Τι να φτάσω Που κοιτάζω
Πάω να στραβωθώ απ' όλα τ' αστέρια
Που στο πάτο από τη θάλασσα βουλιάζουν
Τσιμπάνε κι έξω τα βγάζω
Κάπου μπάζω κι αναγκάζω να μου λένε τι ν' αλλάξω
Μα κανείς δεν είναι τέλειος πέρα απ' αυτό το μπάσο
Το ζητώ, το ζητάς, το ζητώ
Να ξεφύγουμε για λίγο απ' όλο αυτό
Το ζητώ, το ζητάς και ζητάνε
Να το κλείσουμε μα εμείς θα τραγουδάμε
Το ζητώ, το ζητάς, το ζητώ
Να ξεφύγουμε για λίγο απ' όλο αυτό
Το ζητώ, το ζητάς και ζητάνε
Να το κλείσουμε μα εμείς θα τραγουδα
Άου Οκ
Λέω να μην σκεφτώ πολύ να μη τ' αργήσω πολύ
Για την ροή να γράψω ρίμες έτσι κι αλλιώς
Ποιος ακούει τον καλλιτέχνη τι έχει να
Πει Κάνεις δε σκα, άμα σκα το μπιτ αρκεί
Ένα εύκολο ρεφραίν να τραγουδάμε όλοι μαζί την Κυριακή
Στην εκδρομή στ' αμάξι με την οικογένεια
Σπρώχνω bro, έχω γκάνια γυναίκες, λεφτά, όλα τέλεια
Τι πιο όμορφο απ' το να κάνεις όνειρα, να 'χεις σχέδια
Τι πιο όμορφο απ' το να 'χεις των παιδιών
Των σταρχιδιστών εκπαιδευτικών ηλίθιων εκπομπών
Τηλεοπτικών βαμπίρ που
Πίνουν αίμα απ' τον πόνο αλλωνών την εύνοια
Κι η λίστα συνεχίζει τέλεια μπορεί να φτάσει ως τα αιθέρια
Μ' απ' το μολύβι μου έσπασε η μύτη από την πίεση που τρώει
Για να στα γράφω όλα με ευγένεια
Αν είσαι ένα μηδέν επί τα views σου
Τι μας κάνει στην προπαίδεια
Πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρείς ποιος θα μου απαντήσει
Όταν γίνεσαι η βάρκα ποιοι θα γίνουν κουπιά
Όλοι θέλουνε να γίνουν η βάρκα που αρμενίζει
Κανείς δεν καταλαβαίνει το βάρος που κουβαλά
Πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρείς ποιος θα μου απαντήσει
Δυσκόλεψαν τα πράγματα γιατί χαμογελάω θα πω
Κανείς δεν θέλει να σε βλέπει όπως θα 'θελες να σε βλέπει απλό
Το ραντεβού μας στο γκρεμό
Το ζητώ, το ζητάς, το ζητώ
Να ξεφύγουμε για λίγο απ' όλο αυτό
Το ζητώ, το ζητάς και ζητάνε
Να το κλείσουμε μα εμείς θα τραγουδάμε
Το ζητώ, το ζητάς, το ζητώ
Να ξεφύγουμε για λίγο απ' όλο αυτό
Το ζητώ, το ζητάς και ζητάνε
Να το κλείσουμε μα εμείς θα τραγουδα
Άου Οκ
Τη μέρα θα πω ότι άλλο πια δε μπορώ
Τι ασχολούμαι Τι κάνω
Είμαι να φεύγω από 'δω και γι' αυτό
Και κοιμάμαι ως αργά, δε ξυπνώ
Να μη βλέπω το κόσμο το που πα προσπαθώ
Να κρατάω ισορροπία να κρατάω κάποιο χέρι
Να παίρνω τ' αμάξι να πάει αυτό όπου θέλει
Να γράφω τους στίχους μου μέσα στη νύχτα
Να μην τυφλωθεί από τα φώτα η αλήθεια
Δεν είν' τα λεφτά πόσο μάλλον η δόξα
Μα είναι οι στροφές που τις παίρνεις με όσα
Όταν βλέπεις τον κόσμο στη λούπα να μπαίνει
Ν' ακολουθεί τη γραμμή πίσω μη μένει
Ναι πια δεν χωνεύω ότι μου πέφτει βαρύ
Ίσως μεγάλωσα για να τρώω φόλα μπορεί
Η ανοχή, η αντοχή, η υπομονή δεν υπάρχει
Οι αρετές μου είναι όσες ο απέναντι θα 'χει
Τη μέρα θα πω ότι άλλο πια δε μπορώ
Τι ασχολούμαι Τι κάνω
Είμαι να φεύγω από 'δω και γι' αυτό
Και κοιμάμαι ως αργά δε ξυπνώ
Να μη βλέπω το κόσμο το που πα προσπαθώ
Να ξεχνάμε, γυρνάμε, τι μένει
Ρωτάμε κλεισμένοι στο στούντιο στιγμές να θυμάμαι
Το μόνο που μένει είναι αυτό που αγαπάμε
Γι' αυτό σε πιέζω για μίξη να πάμε