Δεν την ακούω πια ούτε με ανθρώπους ούτε με ναρκωτικά
Κι όπου ονειρεύτηκα έφτασα κι είπα πως δεν είναι αυτό που ζητάω τελικά
Άλλες φορές είναι κάβλα μαζί σου και άλλες φορές βαρετά
Αλλά παραμένω εδώ σταθερά κι ας έχω χάσει πολλά
Δεν την ακούω πια ούτε με ανθρώπους ούτε με ναρκωτικά
Κι όπου ονειρεύτηκα έφτασα κι είπα πως δεν είναι αυτό που ζητάω τελικά
Άλλες φορές είναι κάβλα μαζί σου και άλλες φορές βαρετά
Αλλά παραμένω εδώ σταθερά κι ας έχω χάσει πολλά
Έφτιαξα κάτι που θα πέθαινα γι'αυτό
Γιατί σπάνια βρίσκω λόγους για να ζήσω
Στο 'χα πει ανεβαίνω για να πέσω απο ψηλά, πάω μπροστά κοιτώντας πίσω
Στον τοίχο μου έχω του Cassel τα στραβωμένα μούτρα
Στο τασάκι μου χορεύει η Σταχτοπούτα
Κάθε ρίσκο μας μια παγωμένη θάλασσα, γαμάει όμως μαλάκα έλα βούτα
Είναι τα αστέρια της πόλης κίτρινες λάμπες
που τις σπάμε κι απο κάτω τους κάνουμε ευχές
Απ'την μελαγχολία μας τέλη Αυγούστου
μέχρι τις αφραγκίες στου Σεπτέμβρη τις αρχές
Πες - πες πήγε αργά χθες
πάλι καλά γιατί σπίτι περίμενα Μόρες και εφιάλτες
Μάζευε να πάμε διακοπές
του χρόνου να πηδάμε γυμνοί απ'τπυς καταράκτες
Μπορώ να λέω την αλήθεια χωρίς να'μαι τύφλα
Είμαστε τόσο μακριά κι ας καθόμαστε δίπλα
Αν είπαμε το ίδιο πιάσε κόκκινο
για να σε πω δικό μου θα περάσεις απο κόσκινο
Με ρωτάν αν έχω κάτι, τίποτα ιδιαίτερο που να γίνει κομμάτι
Ο πιο αντικοινωνικός του party
Περιμένω να τελειώσει αυτό το badtrip
Κι όσο κάβλα είχε η πρώτη φορά άλλη τόση φθορά είχε η τελευταία
Στα δύσκολα ξέρω καλά να'μαι εκεί, έλα δείξε μου πως θα χαρώ τα ωραία
Τώρα που δε πίνω με κερνάνε, τώρα που με μισώ με χειροκροτάνε
Όλα περνάνε ή περνάω απο μέσα τους εγώ αν δε περνάνε
Σε κάποιους τα απλά φανήκαν λίγα και φύγαν
Όσοι μείναν αναγκαστήκαν - σκληρύναν
Την ώρα που τα πίναν σηκώθηκαν κάναν πρόπωση
Απο την καλοπέραση να πάθουν υπερκόπωση
Το φως μου αντανακλάς, σβήνω όπου θα κοιτάς
Πέφτω, ποιον θα κρατάς; Σπάμε τα πλεξιγκλάς
Δεν φτάνεις, αλλά μη σταματάς να θες να πας
Δεν την ακούω πια ούτε με ανθρώπους ούτε με ναρκωτικά
Κι όπου ονειρεύτηκα έφτασα κι είπα πως δεν είναι αυτό που ζητάω τελικά
Άλλες φορές είναι κάβλα μαζί σου και άλλες φορές είναι βαρετά
Αλλά παραμένω εδώ σταθερά κι ας έχω χάσει πολλά
Δεν την ακούω πια ούτε με ανθρώπους ούτε με ναρκωτικά
Κι όπου ονειρεύτηκα έφτασα κι είπα πως δεν είναι αυτό που ζητάω τελικά
Άλλες φορές είναι κάβλα μαζί σου και άλλες φορές είναι βαρετά
Αλλά παραμένω εδώ σταθερά κι ας έχω χάσει πολλά
Είμαι πιο ποιητικός καταλάθος, πιο ευγενικός καταβάθος
Κι έχω γίνει ένα τσακ κυνικός να μπορέσω να δω τους ανθρώπους σε βάθος
Όταν φεύγουμε το κάνω εικόνα, διαδρομή Μεξικό - Αριζόνα
Πως θα παίξουμε αυτή τη σεζόν αδερφέ, τι θα φτύσουμε αυτό το χειμώνα;
Πιο ευγενικός καταβάθος μα είμαι εντάξει καλύτερα πάντως
Δε πουλάω ποτέ τον πυρήνα, μ'αγαπάνε γιατί εκπροσωπώ την Αθήνα
Θέλω δίπλα πεντέξι δικούς μου, βαριέμαι την πολυκοσμία
Θα γίνω ογκόλιθος δέκα αν γίνεις απόλυτος μία
Έχω μια επιλογή για να ζήσω, δε θ' άλλαζα κάτι απ'αυτά που ζητάς
Όσα μας πήγαιναν πίσω μείναν πίσω και χτίζω ένα μέλλον για μας
Μια επιλογή για να ζήσω, δε θ' άλλαζα κάτι απ'αυτά που ζητάς
Όσα μας πήγαιναν πίσω μείναν πίσω και χτίζω ένα μέλλον για μας
Δεν την ακούς την σιγή νέο αγόρι μου
Έχεις φύγει, δε σε πιάνουν δορυφόροι μου
Δε σε φέρνουν πίσω αγγελιοφόροι μου
Φίλοι καλοί κι όλοι κουμανταδόροι μου
Δεν την ακούς την σιγή νέα κοπέλα μου
Έχεις τρέλα και μυρίζεις σαν την τρέλα μου
Μα σ'αγαπώ γιατί σεβάστηκες τα θέλω μου
κι όλα τα πάνω - κάτω μου, τα πηγαινέλα μου
Κάτι μέρες - κάτι νύχτες τρελές, εποχές που γυρίζαμε πτώμα
Να προσέχεις διπλά, να κοιμάσαι καλά γιατί πόσο να αντέξει το σώμα;
Αν χρωστάμε σε κάποιους θα είναι
σ'αυτούς που το ζούσαμε πριν τα σανίδια
Κάτι φίλους και φίλες τρελές που αγαπήσαμε σαν την ζωή μας την ίδια
Πιο ευγενικός καταβάθος μα είμαι εντάξει καλύτερα πάντως
Δε πουλάω ποτέ τον πυρήνα, μ'αγαπάνε γιατί εκπροσωπώ την Αθήνα
Θέλω δίπλα πεντέξι δικούς μου, βαριέμαι την πολυκοσμία
Θα γίνω ογκόλιθος δέκα αν είσαι απόλυτος μία
Δεν την ακούω πια ούτε με ανθρώπους ούτε με ναρκωτικά
Κι όπου ονειρεύτηκα έφτασα κι είπα πως δεν είναι αυτό που ζητάω τελικά
Άλλες φορές είναι κάβλα μαζί σου και άλλες φορές είναι βαρετά
Αλλά παραμένω εδώ σταθερά κι ας έχω χάσει πολλά
Δεν την ακούω πια ούτε με ανθρώπους ούτε με ναρκωτικά
Κι όπου ονειρεύτηκα έφτασα κι είπα πως δεν είναι αυτό που ζητάω τελικά
Άλλες φορές είναι κάβλα μαζί σου και άλλες φορές είναι βαρετά
Αλλά παραμένω εδώ σταθερά κι ας έχω χάσει πολλά