شش تیغَه مکُن صورت، اِی آدمِ دیوُنَه کَس منتظِرت نینِن، وا سَر خو مَزَن شُنَه اَیُمِ جَوُنی رَ، برگشتِن اَم اینینِن مِثلِ یَه درختی که، نابو دِگَه اُن دُنَه حلاج که بَر دارِن، از رازُ خبردارِن رازی که شُنافَهمی، صد عاقل و فَرزُنَه ♪ تو بازَم اَجَنگیدِی، وا دیو و دَد و آدَم تا بلکه وا دستِ پُر، هر روز بِرِی خُنَه چِشمی تو چِشام کَفتِن، که مثلِ یِه دیوارِن تو راه مِه و مُردِن، مابین مِه و خُنَه نَه نَه نَه خُنه نابی مَه، نَه غربتِ آبادی سرگشته و بی سامُن، اَ ای خُنَه وِ اُو خُنَه اَ ای خُنَه وِ اُو خُنَه، اَ ای خُنَه وِ اُو خُنَه ♪ تو مأمنِ ابرامی، سلطان بد اقبالُن سرباری بِشتر بَس، بی حُجت و بی بُنَه تقدیر سرِ پیری، از مِه چه شَوات آخِر یا زندگی بختِر، یا مُردِنِ مردُنَه یا زندگی بختِر، یا مُردِنِ مردُنَه یا زندگی بختِر، یا مُردِنِ مردُنَه یا زندگی بختِر، یا مُردِنِ مردُنَه یا زندگی بختِر، یا مُردِنِ مردُنَه یا زندگی بختِر، یا مُردِنِ مردُنَه یا زندگی بختِر، یا مُردِنِ مردُنَه