هه! هیچ کدوم تون نمی فهمین
به خدا هیچ کدوم تون نمی فهمین
وقتی دنیات واقعا سیاه شده
وقتی موقع نوشتن بغضت می ترکه
میفهمی چه حسی داره
اونوقت میگی همه ی اینا تبلیغه
(بیباک)
آماده ای؟که توهم منو تَرک کنی
یا می خوای بشنوی تا درد منو درک کنی؟
می خونم تا تو دلم، این بار سنگین نمونه
این اشکه منه که باعث رنگین کمونه
این صدای اشکه منه به هر گوشه رسید
فعلا که زندگی گرگه و ما یه خرگوش سفید
دلم بهم میگه این ناله ها کافی نیست یه ریز
غرق خوابم ، واسم یه لیوان کافی میکس بریز
که بیدار بمونم ببینم من چه واژه ای
میتونه بهتر بیان کنه عمق این تراژدی
وقتی کسی راه نمیاد باهام جز سایه ی من
بایدم رپ من اینطور بشه مایع ننگ
با همین امکاناتم میرم تو این راه پیش و پس
وقتی ۷۰ میلیون میخوان کار شیش و هشت
پس دیگه حاجت کدوم استخاره هست؟
باید بکنم از استعدادم استفاده پس
گله دارم ، آره من از خدا گله دارم
که چرا در هر قدمم می خوره گره کارم
دیگه پر شده از ناله ها دل پارم
که چرا خوبی های دنیا واسم نصفه کارست
وقتی غرق می شم آره زیر سیل کارم
وقتی نمیشه به دست بیارم من دل یارم
وقتی شونه ای ندارم من روش سر بزارم
میگم گله دارم ، گله ازاین دل زارم
میگی کفر نگو ، توام شکر کنش باز
ولی وقتی شب رفته و اینجا صبح شدش باز
و خورشید تابید رو مشکلی که تو دل من بوده
حالا منم و روزگار و یه دوئل مردونه
میگم بکش خودت و ، بذار یه نفسی بکشی
وقتی داری راه زندگیت رو عوضی میکشی
به مشکلاتم میگم من دوباره نمی خوام
چرا سختی ماله منه خوشی مال رفیقام
از شانس بد مائه جا که تنگ میشه ، آره
وقتی دست به طلا هم میزنی سنگ میشه ، آره
وقتی به آینده ها ندارم حس خاصی
وقتی به جیبم ندارم حتی اسکناسی
پیش دوست و آشنا هم نمی خوام کم بیارم
مجبورم سر و تهشو با یه دروغ هم بیارم
جای اینکه خدا واسه ی مشکلم پا پیش بزاره
کاری کرده صبح و شب رو سرم آتیش بباره
گله دارم ، آره من از خدا گله دارم
که چرا در هر قدمم می خوره گره کارم
دیگه پر شده از ناله ها دل پارم
که چرا خوبی های دنیا واسم نصفه کارست
وقتی غرق میشم آره زیر سیل کارم
وقتی نمیشه بدست بیارم من دل یارم
وقتی شونه ای ندارم من روش سر بزارم
میگم گله دارم ، گله از این دل زارم
تا که پولت به جیبت ، دورت از دوستی پره
تا که مشکلی داری نمی بینی دوستی دورت
جز دو سه نفر رفته هرکی سمت ما بود
حالا ماییم و بورس و چک و سفته هامون
اونا شعار می دادن منو درکم می کنن
ولی وقت سختی دیدم چطور ترکم می کنن
چه دوستای من ، چه عشق و چه برادرم
نمی دونستم ضامن رابطمه ، درآمدم
و واسه ی مشکلاته بهم ریخته حال روحیم
حالا کجای دنیا فرار کنم با چه رویی؟
تو هر کشوری که به تو بخوان اقامت بدن
واسه ایرانی بودنت تو رو حقارت میدن
تو رویا بودم که حال خوش همیشگیست
و حالا میفهمم هیچ مادیاتی همیشه نیست
دنیا کاری کرد که چشمای من هر شب اشکه
ولی نمی بازم مگه دنیا از رو نعشم رد شه