Serin bir akşamdır üşütür seni beni
Vapur gelir yanaşır koynuna iskelenin
Yavaşça sokuluruz kelimelerine hayallerin
Kuzguncuğun üsküdarın kızı olduğunu herkeslerden gizleriz
Güzelizdir, çiçekli gömlek giyeriz
61 model impala her zaman düşlerimizin kapısında
Rengi havai mavi yaz gecelerinde
Kruvaze laci takım elbise ile içinde
Arka cebinde emanet colt makineyle
Islık çalar hicaz şarkılar söyleriz
Var mısınlarla geçmiş bir ömrün
Hep var olmalarıyla bekleriz üsküdarı
Kız kulesine haps etmişizdir
İstikbalimizin beyaz kanatlı kuşlarını
Güzel çay içeriz
Tek şekerli, ince belli
Münevveri nasıl sevdiğimizi ve asıl münevverin nasıl sevdiğini
Zeynep Kamil'in karşı duvarın altında
Dünyanın en güzel yağmur damlalarına
Yavaşça söylediğimiz günden beri
Adımız çıkmış üsküdarın çiçekli gömleklisi
Selamün aleyküm
Aleyküm selam
Nasılsın?
Hamd olsun, dönüyor işte dünya
Var mı bir arıza?
Yok ama aslında
Anlatsana
Nasıl desem bilemedim ama
İnce bir sızı şu göğsümün sol tarafında
Desene böyle ya
Ne bileyim diyemedim say vesselam
Sen Üsküdar çocuğu değil misin, olur o kadar
Olur olmasına da
Gece olup yıldızlar salacağın pencerelerine konunca
Sanki dönmeyecek gibi oluyor dünya
Gelip taş olup oturuyor ta şurama
E bak bu fena
Bak bunun adı düpedüz sevda
Yazayım en iyisi iskelenin bir kenarına isminizi
Sahi neydi?
Şey Üsküdarın çiçekli gömleklisi
Şu bildiğimiz mi?
Delikanlı yağmurların yavuklusu hani
Münevver'in selamsızdaki evinin dizinin dibinde
Geceyi gün, günü gece eden
O çiçekli gömlekli misin sen?
Ben diyemem öyle bir solukta ama
Mesele Münevver olunca
Penceresinin kenarında küçük saksılarda
Hanımelleri ve fesleğen gördüğüm günler beri
Öyle giyiyorum işte çiçekli bu gömleği