Zergaitik iluntzen gara egun eguzkitsuetan Zergaitik usteltzen gara gure bihotzak taupadaka Jarraitzen duenean Zergaitik iskutatzen gara lotsarik ez dugunean Zergaitik hitz egiten dugu itsasoaz, sua behar dugunean, dugunean Non gorde behar dugu non, Gure ilusioa non, Dizdira topatu orduko, ez iluntzeko. Zergaitik erretzen ditugu gure erraiak urez bete behar ditugunean. Zergaitik okatzen dugu hestea utzik dugunean Zergaitik beti ibiltzen gara zergaitiaren zergaitiaren bila Zergaitik isiltzen gara gorputza poesiaz beterik dugunean, dugunean