گل لاله گل لاله نجابت از تو میباره بمیرم ساقتو کی چید که رنجیدی چنین باره گل لاله گل سنگین و افتاده تو دشت خشک و بی بارون تو رو میبینم آواره ای گل ساقه شکسته ای پریشون درد تودرد منه نداره درمون اگه ابر آسمون بر تو بخیله کاشکی از چشمای من بباره بارون گل درد رنجتو با تنم یکی کن تن من فدای تو ای گل دل خون گل لاله گل لاله نجابت از تو میباره بمیرم ساقتو کی چید که رنجیدی چنین باره گل لاله رفته از یاد تن تو باغچه خونه و گلدون های ایوون بشکنه دستی که تو صحرا تو رو کاشت جای تو تو گلدونه نه تو بیابون بسکه تنهایی کشیدی برگه هات روبهزواله فصلتنهایی گذشته برای ما گل لاله گل لاله گل لاله چه اشکی از تو میباره بمیرم ساقتو کی چید که رنجیدی چنین باره