می تونی بیشتر از این منو آزرده کنی گل سرخ قلبمو زرد و پژمرده کنی می تونی خط بکشی رو نشون و اسم من از خودت دورم کنی، دور دور تا گم شدن اما در خاطر تو من موندگارم نازنین تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین اما در خاطر تو من موندگارم نازنین تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین می تونی از یاد من خودتو رها کنی مث گریه تو خودت منو بی صدا کنی می تونی دل بسپری به فراموشی من رنگ حاشا بزنی به غم تنها شدن اما در خاطر تو من موندگارم نازنین تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین اما در خاطر تو من موندگارم نازنین تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین بیشتر از من چه کسی تو رو دوست داشت و شناخت چه کسی با سختی شب پاییز تو ساخت می دونم پیش همه منو انکار می کنی روشنی آینمو تو تیره و تار می کنی اما در خاطر تو من موندگارم نازنین تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین اما در خاطر تو من موندگارم نازنین تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین من موندگارم؛ من موندگارم اما در خاطر تو من موندگارم اما در خاطر تو من موندگارم اما در خاطر تو من موندگارم نازنین تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین اما در خاطر تو من موندگارم نازنین تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین