دست خالی دل پر پای خسته تن سرد کول بار غم به دوش رخ پر از غبار غم من و باد عمری میشه هم سفریم هردومون تو راه غم رهگذریم من و باد عمری میشه هم سفریم هردومون تو راه غم رهگذریم پیرهن آسودگی به تن ما نمیاد کسی مثل من و باد پریشونی نمیخواد من و باد شعرمون و میخونیم تو در و دشت شعرمون شعر گریز شعرمون شعر گذشت من و باد عمری میشه هم سفریم هردومون تو راه غم رهگذریم باد به من رو میکنه خسته از هول و هلاک خودش و نفس زنون میکشونه روی خاک با لب های بادگیرها غمش و آه میکشه شکل سرگردونیشو رو تن راه میکشه من و باد عمری میشه هم سفریم هردومون تو راه غم رهگذریم هردومون بی هم زبون هردومون بی آشیون لحظه هامون همه پوچ قصه امون قصه ی کوچ میره تا آسمون شعله فریادمون اما باز نمیرسه هیچکسی به دادمون اینه سرنوشت ما که پریشون بمونیم معنی این موندن و پریشونی بدونیم من و باد عمری میشه همسفریم هردومون تو راه غم رهگذریم باد به من رو میکنه خسته از هول و هلاک خودشو نفس زنون میکشونه رو تن خاک میکشه