Είπα όχι πάλι κι'όμως πάλι
Πόσα πάλι πήρα πίσω
Από παλιά αυτό το πάλι παλεύω
Αύριο θα σταματήσω
Αύριο θα σταματήσω, ε
Είπα όχι πάλι κι'όμως πάλι
Πόσα πάλι πήρα πίσω
Από παλιά αυτό το πάλι παλεύω
Αύριο θα σταματήσω
Δεν ξέρω
Αύριο θα σταματήσω, ye
Παίρνω άλλα χάπια για να κοιμηθώ
Κι άλλα να μείνω ξύπνιος
Πόσοι για τον πούτσο σ'έναν κύκλο
Κι'εγώ πρώτος
Κράτα με να σε κρατώ
Αν δε γίνεις, θα γίνω εγώ
Της προκοπής το stuff αυτό
Ή θα πεθάνουμε εδώ;
Με λιωμένα παγωτά να στάζουν στο χέρι μεγάλωσα
Ο Παυλίδης μού φώναζε μα δεν άκουγα
Δεν άκουγα
Τους δαίμονες μου άφηνα
Τα ξύλινα σπαθιά μου'ταν άχρηστα
Πάντα τα'σπαγα
Τόσα καλοκαίρια τίποτα δεν κατάλαβα
Αποφεύγω τα κολάδικα
Τα placebo είναι άχρηστα
Προσπαθώ να με πείσω πως δεν ξεχάστηκα
Αναρωτιέμαι
Αγάπη μου πού είν'τα φάρμακα;
Δίνουμε ένα νέο τέλος
Αφού ο χρόνος πλέον δε γυρίζει πίσω
Ο καθένας μας μπορεί να ξεκινήσει απ'το τώρα
Έπεσα πάλι
Τον ουρανό για να αγγίξω
Το παρελθόν μου πάλι την πόρτα χτυπάει
Έχω ένα πείσμα μέσα μου που με κρατάει
Κι ας τρεμοπαίζουν οι παλμοί μου σαν τη φλόγα
Το χέρι μου σταθερό σαν του Bodiroga
Μεγάλος στόχος για κάποιους αυτό που κάνουμε
Γάμησε τα φράγκα
Αν δε γράψουμε φρικάρουμε
Δίχως τέλεια γνώση με ψυχή χρυσάφι
Όπως το βλέμμα ενός μικρού παιδιού που θέλει κάτι
Τα παιδικά μας όνειρα γίνανε μνήμες τελικά
Μες του μυαλού μας την ομίχλη
Φύγαμε πάλι σ'άλλη γη
Με το μυαλό μας οδοιπόρο
Ταξιδεύουμε σε πλήθη
Σε λεωφόρους από πόλη σε πόλη
Χαράματα στην Εθνική, στο τιμόνι
Στο τέλος μένουνε οι αναμνήσεις
Να μην αλλάξεις γνώμη αν με αγαπήσεις
Είπα όχι πάλι κι'όμως πάλι
Πόσα πάλι πήρα πίσω
Από παλιά αυτό το πάλι παλεύω
Αύριο θα σταματήσω
Είπα όχι πάλι κι'όμως πάλι
Πόσα πάλι πήρα πίσω
Από παλιά αυτό το πάλι παλεύω
Αύριο θα σταματήσω
Δεν ξέρω
Αύριο θα σταματήσω