Dert, sol tarafımdan zorluyor biraz daha omuzları. Ben kenarında değil ortasındayım kabusların, oyunların. Öldüm fakat kefene sarılıp tabuta dahi konulmadım Aşk solumdadır bir iyi bir kötü bi bilinç altında. Benim değilsin onun malı ve korunmalı Doldu taştı yere düşen binlerce dolgun yaştı Aklım beni bırakıp gittiğin gün kaçtı çok uzaklara Yok uzatmadan gidicem buralardan Kendimi kaybettim bulamam lan Duyamam san ağzımdan çıkan, Her cümle kana bulanan bi yatakta Şimdi kaldır kafanı desende kalkmıyor bu bataktan Elbet değişirim sen sadece açtığın kapıları yüzüme kapatma Yüzüne sahip olan o piçi dört bi yanda sokaklarda bana aratma Lan param parça yarınları, daha da fazla karartma! Sarartma gözlerimin çevresini Nasılsa kırmızı kana bulandı nevresimin Sen, kokmuyor nefesim Yokluyor hevesim bam başka dudakları. Beni bulamazsın sandığından daha da fazla uzaktayım Bıraktığın kadar varım. Bıraktığın kadar yarım. Bıraktığın kadar yarın. Bıraktığın kadar ağrım. En sonunda taşar sabrım. Sen sahip olduğum her şeyi bir gülüşle aldın, ve gittin.