نمی فامم آغازه پایان است یا خوده پایان
همه میگن چی شدت؟ غم است از چهرت نمایان
مردم از رفتاره خوبم دارن ازم شکایات
به جایه ساخت حکایت میسازن ازم فکاهیات
چیزی کم پانزده سال است مثله درخت بند ماندم و
دنیا ره ندیدم و حس میکنم پس ماندم و
ده ها دوست و فامیله د ایی وقتا از دست دادم و
مگم باز هم میخندم اما در اصل بد حالم خو
شب ها خیره میشم به عکس هایه رویه دیوارم
اگه خوب میشناسی مه ره میفامی تا صبح بیدارم
آرزو هایم خلاصه میشه فقط به چند تا عکس
از دیدگاه مردم نسبت به زندگیم بیزارم
مردم میگن زندگی ته پایه موسیقی دیگه نکو حرام
هنوز هم میگن هفت سالت حیف شد, آیندته نکو خراب
د صد قدمیم چشمه میبینم, چشمه است به او نگو سراب
اگه واقعا به فکرم استی پس آیندمه تو نکو خراب
##
نمیفهمم راهمه درست میرم یا نی
ذره ای نوری گذرش ای طرفا نیست
همی روزای که کم کم داره تیر میشه تکرار
نامش جوانیس و مشابه ترکایم نیس
رنگم پریده انگار که مه زاده ی پاییزم
د پیش تشویش شبانیم مه جسم ناچیزم
مدتی دستم میترسه بنویسه از شرح حالم
مدتیس ولچک شده به پوچی ها بالم
##
نمیفهمم راهمه درست میرم یا نی
ذره ای نوری گذرش ای طرفا نیست
همی روزای که کم کم داره تیر میشه تکرار
نامش جوانیس و مشابه ترکایم نیس
رنگم پریده انگار که مه زاده ی پاییزم
د پیش تشویش شبانیم مه جسم ناچیزم
مدتی دستم میترسه بنویسه از شرح حالم
مدتیس ولچک شده به پوچی ها بالم
##
نمی فامم امتحان است یا آمادگی برش
نمی فامم اشتباست کنم مهربانی کتش
یا د ضد زندگی زورمه زده بروم و
هر اشتباهی کدم دادم پس تقاصی برش
همه کوشش دارن که بتن زندگی مه تغیر
بعضی وقتا مشکوک میشم هرچند مشخص است مسیر
عقلا نسبتا غنیستم ولی مالی کامل فقیر
همی باعث شده باشه ضاهر عاری باطن اسیر
بس که ریختن سنگ سر رایم, سنگ ها شدن صد راهم
صد بار ساختم راهه صاف وصد بار ساختن صد د راهم
میرنجانه مه ره عمیق وقتی داره مادر ماتم
مردم میشن دائم مانع فامیله ره ماندن د راهم
قوم و خویشم فامیلم ره کدن د ضدم تحریک
میگن اگه مشهور شوم میتم دینمه تغیر
یا شاید برم سمته مشروب و الکول و مواد
کاش نمیشد کرد گناه با مکتوب و کود و دوا
هر آهنگی که خواندم یکی خوش کرد یکی نه
یکی گفت پر مفهوم است دیگش گفت د ایی هیچ گپی نیست
یکی پشته فاز لاو و یکی پشته فازه شاد
فقط فامیدم هر فرد میته سر فازش پا فشار
ولی مه نه زیر زمینیستم, نه مین استیریم
شاید همه پسند باشم ولی زیر زمینیست دلم
مردم دوست کنن دیگه مردمه بخش بندی
ولی مه آزاد هستم حتی اگه باشم بندی
##
نمیفهمم راهمه درست میرم یا نی
ذره ای نوری گذرش ای طرفا نیست
همی روزای که کم کم داره تیر میشه تکرار
نامش جوانیس و مشابه ترکایم نیس
رنگم پریده انگار که مه زاده ی پاییزم
د پیش تشویش شبانیم مه جسم ناچیزم
مدتی دستم میترسه بنویسه از شرح حالم
مدتیس ولچک شده به پوچی ها بالم
##
نمیفهمم راهمه درست میرم یا نی
ذره ای نوری گذرش ای طرفا نیست
همی روزای که کم کم داره تیر میشه تکرار
نامش جوانیس و مشابه ترکایم نیس
رنگم پریده انگار که مه زاده ی پاییزم
د پیش تشویش شبانیم مه جسم ناچیزم
مدتی دستم میترسه بنویسه از شرح حالم
مدتیس ولچک شده به پوچی ها بالم