Með ögn af háðskum grun í ömmugleraugum Sem allt fannst heldur skrítið. Og hjartað fullt af þrá Að hneiksla alla þá Sem hugsa alltof lítið. Og aldrei skal það bregðast þegar leikið er lag Menn lenda fyrr en varir á tón Sem minnir á þann sann'og eina Jón. Hann fræddi oft um frið Frelsi og réttlætið Sem fegurst bíður manna. En margt fær skrítið hent Og maður getur lent í martröð hálfvitanna. Og aldrei mun það bregðast þegar leikið er lag Að lendi menn á riðma og tón Sem minnir á þann sann'og eina Jón, Minnir á þann sann'og eina Jón. Alheimurinn í dag Sé jafnvel verri í gær Er var það nokkuð of í lagt. Æ, heyrðu kæra systir, Heyrðu bróðir kær, Hvað hefði nú hann Lennon sagt? Að guðir sigli um á gulum kafbátum Og gimsteinar úr skýjum Falli í lófa þinn, það frestast víst um sinn Með fleiri draumum nýjum. En eitt er alveg pottþétt, Ef leika menn lag þeir lenda fyrr en síðar á tón Sem minnir á þann sann'og eina Jón, Minnir á þann sann'og eina Jón, Minnir á þann sann'og eina Jón.