Se nu te scierri mai delle radici ca tieni
Rispetti puru quiddre te li paisi lontani,
Se nu te scierri mai de du ete ca ieni
Dai chiu valore alla cultura ca tieni.
Simu salentini te lu munnu cittadini,
Radicati alli Messapi cu li Greci e Bizantini,
Se nu te scierri mai delle radici ca tieni
Wstąpiłem na drogę, z której się nie zawraca
I trwoniłem swoje życie myśląc o lepszych czasach
Po co wymieniać błędy, każdy jest zajęty swoimi
Banda szczeniaków się rozbiegła,
Nie ma nas już miedzy swoimi
Sam stać muszę,
Tylko w snach czuję ulgę
Dzisiaj gnam, by nie uciec
Dawny żal dał nauczkę
Nie czas znowu pokazać skruchę, nim w marsz znowu wyruszę
TO rap dał mi sztandar, zawsze był moim współuczniem
I słusznie wybieram, obrałem trudny ideał
Własny trud przy literach, aż po grób będę wspierał
I ma luz od zera, siłą przemian przyjaciela
Nie ma w oczach zwątpienia, dokąd zmierzam?
To głó1)d przygód, wybór odpowiednich decyzji
Znów przyjdzie nam wzmagać się z siłą własnych ambicji
Mam potrzeby wizji wielkości całego kosmosu
I zdobyć szczęście niewielkie? choćby życia spokój
Kilka lat temu smak używek do mnie przylgnął
I tanich dziwek? łapczywie brałem je pod skrzydło
Zgubiony na rozdrożach jak wyklęte z gniazda pisklę
Co chwila pakowałem emocje w walizkę
I gnałem tam, grałem sam, pchałem plan w bajzel
Szukając szczęścia nie wierzyłem, ze je znajdę
Zgubiłem szlak myśląc ze hajs w nas rozpali siłę
Trwoniłem czas wiem jak bardzo się myliłem
Dziś bogatszy o wczoraj to pora wiedzieć dokąd zmierzam
Bo morał na torach to moja podpora pancerza
- To zbroja, amfora na wino doświadczeń
Pokora bym zdołał pokonać w sobie złego władcę
Dziś świat chce ode mnie siły, ma więcej wymagań
W karafce wniosków, zamknięty w szufladce zmagań
Parawan zasłonił wiejący w twarz wiatru zamęt
To w końcu już 30tak stuka z buta w bramę