Μια μικρή-μικρή τσουκνίδα, που με είδες, που σε είδα Στα σκουπίδια πεταμένη μια ψυχή καταραμένη Κάθε μέρα που ξυπνάω, ίδιο Γολγοθά περνάω Ψάχνοντας Ανθρώπου χάδι κατεβαίνω και στον Άδη να δω αγάπης πρόσωπο στον κόσμο το διπρόσωπο Μια μικρή-μικρή τσουκνίδα λέει στην πυγολαμπίδα το μεγάλο όνειρό της, το μικρό παράπονό της Κάθε μέρα που ξυπνάω ίδιο Γολγοθά περνάω Ονειρεύομαι πατρίδα, τη μικρή μικρή τσουκνίδα Να δω αγάπης πρόσωπο στον κόσμο το διπρόσωπο Μια μικρή-μικρή τσουκνίδα στων καιρών την καταιγίδα Μόνη μέσα στους αιώνες με του φόβου τις εικόνες Κάθε μέρα που ξυπνάω ίδιο Γολγοθά περνάω Κι όταν κοιμηθούν τα πλήθη φτιάχνω ένα παραμύθι Να δω αγάπης πρόσωπο στον κόσμο το διπρόσωπο