Lita bygd, der alle kjenner til Ei fortid bygd på det som andre vil Veit ikkje sjøl, men vit at andre gjer Dei som kviskra he bestemt ken du skal ver Du fylgje lyden, du veit ken dei e Bygdedyret gir dej aldri fred Finn du ei taus, vil slå dej til ro Men rykta riv og slite alt i to Du vil aldri sleppe fri Du sit låst til evig tid Velge du ei rås, ja så vit at du trør feil Du vil møte dej sjøl i eit speil Prøva hard å halde imot Men rykta kjem i forkjøp og sle rot Nyttar lite sløkke, når bålet fysst er tennt Og snur du deg rundt, er brua brendt Rykta dei drep og dei kvele alt av liv Lenka fast i band til evig tid Tæra på sjela, dei trela og spinn Ein kamp om ken som tape, kven som vinn Du vil aldri sleppe fri Du sit låst til evig tid Velge du ei rås, ja så vit at du trør feil Du vil møte dej sjøl i eit speil Søke feil i andre som eit vanleg tidsfordriv I tru på andres feiltrinn, vil gi dei eit beire liv