Kiedyś minie czas i pustych szklanek dźwięk
Ogień spali sen, cień przebudzi lęk
Stajesz tu i wiem, nie będzie więcej szans
Zabij mnie ten raz
Mmmm... Proszę cię!
Jak kukiełka w chorych rękach
Klękam, choć serce nie klęka
Jak szaleniec zbieram twarze
Z nich buduje swe ołtarze
Przyjdzie świt, a z nim sumienie
Nie krzycz, teraz nic nie zmienię
Cierń tu wije się łagodnie
Słodko szepcze, "Wracaj do mnie!"
♪
Ciągle tylko ja, nic nie zmienia się
Gubię każdy śmiech, trawie każdy gest
Nie ma już za wiele chwil, gdy poznaję cię
Zabij mnie ten raz, proszę cię!
Jak kukiełka w chorych rękach
Klękam, choć serce nie klęka
Jak szaleniec zbieram twarze
Z nich buduje swe ołtarze
Przyjdzie świt, a z nim sumienie
Nie krzycz, teraz nic nie zmienię
Cierń tu wije się łagodnie
Słodko szepcze, "Wracaj do mnie!"
Nad szklanym pucharem łyżkę srebrną trzymaj
Cukier na niej połóż i przez niego trunek wlej do naczynia
Podpal cukier i aż się stopi poczekaj
Kiedy płomień zacznie przygasać
Wlej źródlanej wody do trunku i wszystko łyżką wymieszaj
Kończąc rytuał ognia
Wypij do dna!
♪
Płynę poprzez dzień i pełnych szklanek dźwięk
Zabij mnie ten raz, proszę cię!
Jak kukiełka w chorych rękach
Klękam, choć serce nie klęka
Jak szaleniec zbieram twarze
Z nich buduje swe ołtarze
Przyjdzie świt, a z nim sumienie
Nie krzycz, teraz nic nie zmienię
Cierń tu wije się łagodnie
Słodko szepcze, "Wracaj do mnie!"