Վերևից ընկել ա հովը Քաղաքի վրա հողի տակից Հանել եմ ձեռքերովս Պատրաստած վայրկյանների մարմնից Առաջին բարևը Վերջին հաջողը մտքից դուրս դու գալիս ես Օրը չի փոխվում չի թողում տանի քունս Քունս չի տանում Երբ տանում ա քեզ Քունս չի տանում Երբ տանում ա յանդ Փոշու պես մաքրում եմ քեզ վրիցս Նստում ես նորից էս ապակու փշուրներից ա Հավաքած կարոտը քո հանդեպ Ինձ տանջում ա գարնան հոտը Ինչ ցավոտ ա օդը Ում համար չի մնացել տեղ թոքերիս մեջ